تولد پیامبر اسلام که مصادف با تولد امام ششم شیعیان حضرت صادق علیه السلام است، از سالهای اولیه ی انقلاب هفته ی وحدت نام گرفته است. دلیل این نامگذاری اختلاف تاریخی شیعه و سنی است که آنها ۱۲ ربیع الاول و شیعیان ۱۷ ربیع الاول را روز میلاد پیامبر میدانند. آیت الله منتظری این فاصله را به عنوان ایام شادمانی ولادت پیامبر، هفته ی وحدت سنی و شیعه نامیدند. از همان ابتدای این نامگذاری، جریانات تندروی شیعی در داخل و خارج که همواره نقش مهمی در جناح سنتی مذهبی داشتند با مسئله ی وحدت شیعه و سنی مخالفت میکردند. حتی با آیت الله منتظری که آن روزها قائم مقام رهبری بود نیز مخالفتهای جدی میکردند و معتقد بودند ایشان سنی زده است. این مجموعه ها به گروه ولایتی ها معروف بودند؛ با آنکه میدانستند منظور از وحدت، همکاری و دوری از بغض و کینه است و به معنای تغییر مذهب نیست. هنوز نیز این جریان افراطی شیعی در داخل و خارج ایران فعالند. از سوی دیگر گروههای افراطی سنی بودند که بیشتر در زیر عنوان وهابیت فعالیت میکردند و مرتب فتوای تکفیر و یا قتل شیعه را میدادند. اینها نیز هنوز در سطح جهان اسلام حضور جدی دارند. در اثر این دو تفکر افراطی در طول سالهای گذشته هزاران انسان مسلمان قربانی شده اند. کاش این رهبران افراطی مذهبی مسلمان که قرآنشان کشته شدن بیگناه یک فرد را مساوی با کشته شدن همه ی انسانها میداند، به فکر خونهای ریخته شده جنگهای مذهبی می بودند و به جای توجه به مرید به سربلندی و پیشرفت و آزادی مسلمانان می اندیشیدند. گرچه این ای کاش هم مثل خیلی از ای کاش های دیگر همواره ای کاش میماند. جنگی که هم اکنون در بسیاری از نقاط جهان اسلام در حوزه شیعه و سنی وجود دارد، از تاریخ جنگ صلیبی هم شرم آورتر است، زیرا که همه پیروان یک پیامبرند.

 منبع:www.webneveshteha.com